Δ΄ Εωθινό Ευαγγέλιο: "Τί Ζητεῖτε τὸν Ζῶντα μετὰ τῶν Νεκρῶν;"
Ανακαλύψτε την ερμηνευτική προσέγγιση στο Δ΄ Εωθινό Ευαγγέλιο (Λουκ. κδ΄ 1-12). Εξερευνήστε το μήνυμα των μυροφόρων στον κενό τάφο, την απιστία των αποστόλων και τον θαυμασμό του Πέτρου για τον αναστημένο Χριστό.
ΕΩΘΙΝΆ ΕΥΑΓΓΈΛΙΑ
π. Ελευθέριος Χριστοδουλάκης
8/15/2024


ΕΩΘΙΝΟΝ Δ΄
Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν
κδ΄ 1 - 12
Τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων, ὄρθρου βαθέος ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα, φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα, καί τινες σὺν αὐταῖς. Εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου, καὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ διαπορεῖσθαι αὐτὰς περὶ τούτου, καὶ Ἰδού, δύο ἄνδρες ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθήσεσιν ἀστραπτούσαις. ἐμφόβων δὲ γενομένων αὐτῶν καὶ κλινουσῶν τὰ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν, εἶπον πρὸς αὐτάς, Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν; οὐκ ἔστιν ᾧδε, ἀλλ' ἠγέρθη. μνήσθητε ὡς ἐλάλησεν ὑμῖν, ἔτι ὢν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, λέγων, ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδοθῆναι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν, καὶ σταυρωθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστῆναι. καὶ ἐμνήσθησαν τῶν ῥημάτων αὐτοῦ, καὶ ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ μνημείου, ἀπήγγειλαν ταῦτα πάντα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσι τοῖς λοιποῖς. ἦσαν δὲ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία καὶ Ἰωάννα καὶ Μαρία Ἰακώβου, καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς, αἳ ἔλεγον πρὸς τοὺς ἀποστόλους ταῦτα. καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήματα αὐτῶν, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς. ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἒδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια κείμενα μόνα, καὶ ἀπῆλθε, πρὸς ἑαυτόν θαυμάζων τὸ γεγονός.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Κατά τήν πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδας βαθιά ἦλθαν κάποιες γυναῖκες στό μνῆμα φέρνοντας ἀρώματα πού ἑτοίμασαν, καί μερικές ἄλλες μαζί τους. Καί βρῆκαν τόν λίθο ἀποκυλισμένο ἀπό τό μνημεῖο, καί ἀφοῦ μπῆκαν μέσα, δέν βρῆκαν τό σῶμα τοῦ Κυρίου τοῦ Ἰησοῦ. Καί ἐνῷ ἀποροῦσαν αὐτές γι’ αὐτό, ξαφνικά παρουσιάσθηκαν σ’ αὐτές δύο ἄνδρες μέ στολές πού ἄστραφταν καί ἐνῷ αὐτές φοβήθηκαν καί ἔσκυβαν τό πρόσωπο στή γῆ, εἶπαν σ’ αὐτές· γιατί ζητεῖτε μαζί μέ τούς νεκρούς; δέν εἶναι ἐδῶ, ἀλλά ἀναστήθηκε·θυμηθεῖτε τί σᾶς εἶπε, ὅταν ἀκόμη ἦταν στή Γαλιλαία, λέγοντας ὅτι πρέπει ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ πού ἔγινε ἄνθρωπος, νά παραδοθεῖ σέ χέρια ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν καί νά σταυρωθεῖ καί τήν τρίτη ἡμέρα νά ἀναστηθεῖ. Καί θυμήθηκαν τά λόγια του καί ἐπιστρέφοντας ἀπό τό μνημεῖο τά ἀνήγγειλαν ὅλα αὐτά στούς ἕνδεκα καί σέ ὅλους τούς ὑπολοίπους. Καί ἦταν ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή καί ἡ Ἰωάννα καί ἡ Μαρία ἡ μητέρα τοῦ Ἰακώβου καί οἱ ὑπόλοιπες μαζί τους, οἱ ὁποῖες ἔλεγαν αὐτά στούς Ἀποστόλους, καί τούς φάνηκαν ὡς παραλήρημα τά λόγια τους καί δυσπιστοῦσαν σ’ αὐτές, καί ὁ Πέτρος, ἀφοῦ σηκώθηκε, ἔτρεξε στό μνημεῖο, καί ἀφοῦ ἔσκυψε, βλέπει τά σάβανα ἀφημένα μόνα χωρίς τό σῶμα καί γύρισε στό κατάλυμα πού ἔμενε θαυμάζοντας γι’ αὐτό πού ἔγινε.
Πνευματικός Λόγος
Αγαπητοί μου αδελφοί εν Χριστώ Αναστάντι,
Το Δ΄ Εωθινόν Ευαγγέλιον, από τον Ευαγγελιστή Λουκά, μας μεταφέρει και πάλι στην αυγή εκείνης της μοναδικής ημέρας που άλλαξε την πορεία της ανθρωπότητας. Μας καλεί να ακολουθήσουμε τις Μυροφόρες γυναίκες στην πορεία τους προς το μνήμα, μια πορεία αγάπης και αφοσίωσης, που θα τις οδηγήσει στην πιο συγκλονιστική αποκάλυψη: την Ανάσταση του Κυρίου.
"Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων, ὄρθρου βαθέος, ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα."
"Ὄρθρου βαθέος", πολύ πρωί, σχεδόν μέσα στη νύχτα ακόμη, αυτές οι γενναίες γυναίκες, αψηφώντας τον φόβο και τη θλίψη, έρχονται στο μνήμα. Η αγάπη τους για τον Διδάσκαλο είναι πιο δυνατή από την απελπισία. Φέρνουν τα αρώματα που με τόσο πόνο και φροντίδα είχαν ετοιμάσει, για να εκπληρώσουν το τελευταίο, όπως νόμιζαν, καθήκον προς το Σώμα του Ιησού. Τι βαθιά ανθρώπινη και ταυτόχρονα ιερή κίνηση!
"Εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου, καὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ."
Φτάνοντας, βρίσκουν την πρώτη έκπληξη: ο λίθος, το βαρύ κάλυμμα του τάφου, είναι κυλισμένος. Η καρδιά τους σίγουρα θα χτύπησε δυνατά. Μπαίνουν μέσα, αλλά το Σώμα του Κυρίου Ιησού δεν είναι εκεί! Η αγωνία τους κορυφώνεται. Η ανθρώπινη λογική αδυνατεί να εξηγήσει το ανεξήγητο.
"Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ διαπορεῖσθαι αὐτὰς περὶ τούτου, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθήσεσιν ἀστραπτούσαις."
Ενώ βρίσκονται σε πλήρη απορία και σύγχυση, ξαφνικά, "ἰδοὺ ἄνδρες δύο ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθήσεσιν ἀστραπτούσαις" – δύο άγγελοι με ενδύματα που έλαμπαν σαν αστραπή. Η θεία παρουσία εισβάλλει στην ανθρώπινη αδυναμία. Οι γυναίκες, γεμάτες φόβο και δέος, "κλινουσῶν τὸ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν", υποκλίνονται μπροστά στο υπερφυσικό φως.
Και τότε ακούγεται η αιώνια ερώτηση, ο λόγος που γκρεμίζει τα τείχη του θανάτου: "Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν;"
"Γιατί αναζητάτε Αυτόν που ζει, ανάμεσα στους νεκρούς;" Τι αποκαλυπτική ερώτηση, αδελφοί μου! Μια ερώτηση που απευθύνεται και σε εμάς σήμερα, κάθε φορά που αναζητούμε τη ζωή και την ελπίδα σε πράγματα φθαρτά, σε καταστάσεις θανάτου, μακριά από τον μόνο Ζωοδότη Χριστό. Και η απάντηση, η βεβαιότητα: "Οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ’ ἠγέρθη!" Δεν είναι εδώ, αλλά αναστήθηκε! Αυτό είναι το θεμέλιο της πίστης μας, η κραυγή της νίκης της ζωής επί του θανάτου.
Για να τις βοηθήσουν να κατανοήσουν, οι άγγελοι τους υπενθυμίζουν τα ίδια τα λόγια του Χριστού: "μνήσθητε ὡς ἐλάλησεν ὑμῖν ἔτι ὢν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, λέγων ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδοθῆναι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν καὶ σταυρωθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστῆναι." Η Σταύρωση και η Ανάσταση δεν ήταν τυχαία γεγονότα, αλλά η εκπλήρωση του θείου σχεδίου, προφητευμένα από τον ίδιο τον Κύριο. Η μνήμη των λόγων του Χριστού γίνεται το κλειδί για την κατανόηση του μυστηρίου.
"Καὶ ἐμνήσθησαν τῶν ῥημάτων αὐτοῦ." Η υπενθύμιση φέρνει καρπό. Οι γυναίκες θυμούνται! Και η μνήμη γίνεται πίστη. Γεμάτες τώρα, όχι πια από την αρχική απορία, αλλά από την αναστάσιμη είδηση, "ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ μνημείου ἀπήγγειλαν ταῦτα πάντα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσι τοῖς λοιποῖς." Γίνονται οι πρώτες απόστολοι προς τους αποστόλους, οι ευαγγελίστριες της Ανάστασης. Ο Λουκάς μάλιστα κατονομάζει μερικές: "ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία καὶ Ἰωάννα καὶ Μαρία Ἰακώβου καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς".
Ποια είναι όμως η αντίδραση των αποστόλων; "Καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήματα αὐτῶν, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς." Τα λόγια των γυναικών φάνηκαν στα αυτιά τους σαν "λῆρος", σαν λόγια του αέρα, σαν παραληρήματα. Και δεν τις πίστεψαν. Βλέπουμε ξανά την ανθρώπινη δυσπιστία, την αδυναμία ακόμη και των πιο κοντινών μαθητών να δεχτούν το υπέρλογο γεγονός της Ανάστασης. Αυτό, όμως, τονίζει ακόμη περισσότερο την αυθεντικότητα της μαρτυρίας.
"Ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια κείμενα μόνα, καὶ ἀπῆλθε πρὸς ἑαυτὸν θαυμάζων τὸ γεγονός." Ο Πέτρος, όμως, ο θερμός Πέτρος, δεν μένει αδιάφορος. Κάτι μέσα του τον ωθεί. Σηκώνεται και τρέχει στο μνήμα. Σκύβει, βλέπει τα σάβανα τακτοποιημένα μόνα τους – ένα σημείο που υποδηλώνει όχι βιαστική κλοπή, αλλά μια υπερφυσική αναχώρηση. Και φεύγει "θαυμάζων τὸ γεγονός" – γεμάτος θαυμασμό και απορία για αυτό που συνέβη. Δεν είναι ακόμη η τέλεια πίστη, αλλά είναι η αρχή της, η καρδιά που αρχίζει να αφυπνίζεται στο μέγα μυστήριο.
Αγαπητοί μου, το Δ΄ Εωθινό Ευαγγέλιο μας διδάσκει πολύτιμα μαθήματα για τη δική μας πνευματική ζωή:
Η Αδιάκοπη Αναζήτηση του Ζώντος Χριστού: Όπως οι Μυροφόρες, καλούμαστε κι εμείς να αναζητούμε τον Χριστό "ὄρθρου βαθέος", με ζήλο και αγάπη, στην προσευχή, στη λατρεία, στην καθημερινότητά μας.
"Τί Ζητεῖτε τὸν Ζῶντα μετὰ τῶν Νεκρῶν;": Ας αναρωτηθούμε πού αναζητούμε την αληθινή ζωή. Στα είδωλα του κόσμου τούτου, που είναι νεκρά, ή στον μόνο Ζώντα Θεό;
Η Δύναμη της Ανάμνησης των Λόγων του Κυρίου: Η Αγία Γραφή και η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας μας είναι ο θησαυρός των λόγων του Κυρίου. Μελετώντας και ενθυμούμενοι αυτούς τους λόγους, φωτιζόμαστε για να κατανοήσουμε το θέλημα του Θεού.
Η Πρόκληση της Πίστης: Η απιστία των αποστόλων μας δείχνει ότι η πίστη δεν είναι αυτονόητη. Είναι ένας δρόμος, ένας αγώνας, μια συνεχής πρόσκληση να υπερβούμε την ανθρώπινη λογική και να εμπιστευτούμε τον Θεό.
Από τον Θαυμασμό στην Ολοκληρωμένη Πίστη: Ο θαυμασμός του Πέτρου είναι μια σημαντική στάση. Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να θαυμάσει τα μεγαλεία του Θεού, την ομορφιά της δημιουργίας, τα θαύματα της πίστης, και αυτός ο θαυμασμός ας μας οδηγήσει σε μια βαθύτερη και πιο συνειδητή πίστη.
Το Κενό Μνημείο – Η Ελπίδα μας: Το κενό μνημείο παραμένει η πιο ισχυρή απόδειξη της Ανάστασης και η εγγύηση της δικής μας ανάστασης και αιώνιας ζωής.
Ας φύγουμε κι εμείς από αυτόν τον πνευματικό στοχασμό, όχι "θαυμάζοντες" απλώς, αλλά πιστεύοντες ακράδαντα ότι ο Κύριος ηγέρθη όντως, και ας γίνουμε μάρτυρες αυτής της αλήθειας στον κόσμο, ζώντας ως παιδιά της Ανάστασης.
Ἀμήν.
#ΔΕωθινον #ΕωθινοΕυαγγελιο #ΚαταΛουκαν #Λουκας24 #Ανασταση #Μυροφορες #ΚενοςΤαφος #ΤιΖητειτεΤονΖωντα #ΟυκΕστινΩδεΗγερθη #Αγγελοι #ΜνημηΛογωνΧριστου #ΑπιστιαΑποστολων #ΠετροςΣτοΜνημειο #Οθονια #Θαυμασμος #Ορθοδοξια #ΠνευματικοςΛογος #ΧριστοςΑνεστη #Luke24 #Resurrection #EmptyTomb #MyrrhBearers #HeIsNotHereHeIsRisen #WhySeekTheLivingAmongTheDead #OrthodoxChristianity #SpiritualWord