Δικαιοσύνη για τα Παιδιά: Θρήνος για το 3χρονο Άγγελο και Όλα τα Χαμένα Αγγελούδια

Αγαπημένο μου παιδί Άγγελε, αθώο θύμα μιας σκληρής πραγματικότητας,

Σήμερα η ψυχούλα σου, σαν λευκό περιστέρι, πετάει ελεύθερη προς τον ουρανό, αφήνοντας πίσω τον κόσμο της θλίψης και της αδικίας. Σήμερα εισέρχεσαι στην αγκαλιά του Χριστού, εκεί όπου η αγάπη αγκαλιάζει κάθε πονεμένη ψυχή, η γαλήνη γιατρεύει κάθε πληγή και η αιώνια ειρήνη σβήνει κάθε δάκρυ.

Πονάει η ψυχή μας, μικρό μου, για το άδικο τέλος που σου επιφύλαξε η μοίρα. Η βία άρπαξε βίαια από πάνω σου την χαρά, το γέλιο, τα όνειρά σου, στερώντας σου την παιδική σου αθωότητα, αφήνοντας στη θέση της σημάδια ανεξίτηλα, πληγές που αιμορραγούν στην καρδιά όσων σε αγάπησαν.

Θα σου πω κάτι παιδί μου που θα σε στεναχωρήσει αν και δεν το θέλω. Δεν θα είσαι το τελευταίο, θα ακολουθήσουν και άλλα παιδιά, πολλά παιδιά. Η δομή της κοινωνίας έχει καταντήσει να είναι τέτοια όπου μόνο τέτοια μπορεί να παράγει.

Και ο θύτης;

Αυτός που σου στέρησε το φως, θα κρυφτεί, ξέρω, πίσω από ψυχολογικές δικαιολογίες. Θα επικαλεστεί σκοτεινές δυνάμεις, ανισορροπίες, αρρώστιες της ψυχής. Και η κοινωνία, όπως πάντα, θα σαστίσει για λίγο. Θα δακρύσει ίσως, θα μουρμουρίσει λόγια για τιμωρία. Αλλά η αλήθεια είναι πικρή, παιδί μου. Ο θύτης πιθανότατα θα ξεγλιστρήσει, όπως κάνουν όλοι. Θα βρει ρωγμές στο σαθρό νομικό σύστημα (έχει πολλές), θα εκμεταλλευτεί την επιείκεια, την αδιαφορία, ίσως και τη διαφθορά. Και η παραδειγματική τιμωρία, η δικαίωση που αξίζει η θυσία σου, θα χαθεί, θα ξεχαστεί, θα θαφτεί κάτω από τόνους ψεύτικων λόγων και υποκριτικής θλίψης.

Αυτή η "δικαιοσύνη", μικρό μου, είναι η μεγαλύτερη αδικία. Είναι η ατιμωρησία που θριαμβεύει, που αφήνει τα εγκλήματα να σκεπάζονται με λήθη και τα θύματα να χάνονται στη σιωπή, διαιωνίζοντας έτσι έναν φαύλο κύκλο βίας και πόνου.

Όμως, παιδί μου, να θυμάσαι, δεν είσαι μόνο. Στην αγκαλιά του Χριστού βρίσκεις την παρηγοριά που σου στέρησε ο κόσμος. Η άπειρη αγάπη Του σε περιβάλλει, σε προστατεύει, σου χαρίζει την αιώνια γαλήνη που τόσο βίαια σου στέρησαν. Εκεί ψηλά, σε περιμένουν και άλλα αγγελούδια. Τα παιδιά από τα Τέμπη, με τα όνειρά τους θρυμματισμένα στις ράγες της αδιαφορίας και της συγκάλυψης, σε περιμένουν με ανοιχτές αγκαλιές. Μαζί τους και τόσα άλλα παιδιά, θύματα της βίας, της αμέλειας, της αδικίας αυτού του κόσμου, που έφυγαν νωρίς, που άφησαν πίσω τους μόνο πόνο και αναπάντητα "γιατί". Όλα μαζί, μια αθώα συντροφιά, θα παίζετε τώρα στον κήπο της αιώνιας ειρήνης, μακριά από τον πόνο και την σκληρότητα της κολασμένης πλέον γης.

Και μια μέρα, γλυκό μου παιδί, θα ανταμώσουμε ξανά. Στον κήπο της αιώνιας άνοιξης, εκεί που ανθίζουν μόνο χαμόγελα και η αγάπη ρέει άφθονη σαν γάργαρο νερό, εσύ και όλα τα αθώα αγγελούδια θα μας περιμένετε. Με άσπρες λαμπάδες αναμμένες, σύμβολα της Αγάπης των αθάνατων ψυχών σας θα πρεσβεύεται στον Κύριο να λυπηθεί εμάς του ανάξιους υποκριτές. Υποκριτές γιατί με έμμεσο τρόπο θα στηρίξουμε την αδικία αυτού του κόσμου ξανά, ξανά και ξανά…

Μέχρι τότε, η μνήμη σου και όλων των παιδιών θα καίει άσβεστη στις καρδιές μας, υπενθυμίζοντάς μας την ιερή υποχρέωση να προστατεύουμε τα παιδιά, τα πιο πολύτιμα, τα πιο αθώα πλάσματα αυτού του κόσμου, από κάθε κακό.

Καλή αντάμωση!!!