Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής μετά την Ύψωση

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Μαρκ. η΄ 34-38, θ΄ 1)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.
Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;
Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.
Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Νεοελληνική Απόδοση

Τον καιρό εκείνο, αφού εκάλεσε ο Ιησούς το πλήθος μαζί με τους μαθητάς του, τούς είπε, «Εάν κανείς θέλη να με ακολουθήση, ας απαρνηθή τον εαυτόν του και ας σηκώση τον σταυρόν του και ας με ακολουθήση.

Διότι όποιος θέλει να σώση την ζωήν του, αυτός θα την χάση, εκείνος δε που θα χάση την ζωήν του εξ αιτίας εμού και του ευαγγελίου, αυτός θα την σώση.

Διότι τι θα ωφελήση τον άνθρωπον να κερδίση τον κόσμον όλον και να ζημιωθή την ψυχήν του; Ή τι αντάλλαγμα είναι δυνατόν να δώση ο άνθρωπος διά την ψυχήν του;

Διότι, όποιος εντρέπεται δι’ εμέ και διά τους λόγους μου εις την γενεάν αυτήν την μοιχαλίδα και αμαρτωλήν και ο Υιός του ανθρώπου θα αισθανθή ντροπή γι’ αυτόν, όταν έλθη με όλην την δόξαν του Πατέρα του μαζί με τους αγίους αγγέλους».

Και τους έλεγε «Αλήθεια σας λέγω, ότι υπάρχουν μερικοί από αυτούς, που στέκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα γευθούν θάνατον, έως ότου ιδούν την βασιλείαν του Θεού να έρχεται με δύναμιν».

Κήρυγμα

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ,

Σήμερα, η Εκκλησία μας τιμά την Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, του συμβόλου της θυσίας και της αγάπης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και καθώς υψώνουμε τον Σταυρό, υψώνεται και η καρδιά μας, αναζητώντας την ουσία της πίστης μας, την αλήθεια της ζωής μας. Το Ευαγγέλιο της ημέρας, με τα λόγια του Κυρίου μας, μας προσφέρει έναν οδηγό, έναν φάρο που φωτίζει το μονοπάτι της σωτηρίας μας.

"Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι."

Αυτά τα λόγια, απλά αλλά γεμάτα νόημα, αποτελούν την πυξίδα της χριστιανικής ζωής. Δεν είναι μια απλή πρόσκληση, αλλά μια πρόκληση, μια εντολή που απαιτεί από εμάς ριζική αλλαγή, ολοκληρωτική μεταμόρφωση. Ο Χριστός μας καλεί να Τον ακολουθήσουμε, αλλά όχι με ελαφρότητα ή επιπολαιότητα. Μας καλεί να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, να σηκώσουμε τον σταυρό μας και να βαδίσουμε στα χνάρια Του.

Απαρνησάσθω εαυτόν: Τι σημαίνει αυτή η φράση; Δεν σημαίνει να μισήσουμε τον εαυτό μας, να τον περιφρονήσουμε ή να τον τιμωρήσουμε. Σημαίνει να απαρνηθούμε τον παλαιό άνθρωπο, τον εγωκεντρικό, τον αμαρτωλό, τον δεμένο στις υλικές απολαύσεις και τις πρόσκαιρες δόξες αυτού του κόσμου. Σημαίνει να αποδεσμευτούμε από τα δεσμά του εγωισμού, της υπερηφάνειας, της φιλαυτίας, της ματαιοδοξίας, της απληστίας και της αμαρτίας. Σημαίνει να ανοίξουμε την καρδιά μας στο Χριστό, να Τον αφήσουμε να γίνει ο Κύριος και ο οδηγός της ζωής μας.

Όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, "Η απάρνηση του εαυτού είναι η σφαγή της θελήσεως." Δεν πρόκειται για μια στιγμιαία πράξη, αλλά για μια συνεχή προσπάθεια, έναν καθημερινό αγώνα να υποτάξουμε τη θέλησή μας στη θέληση του Θεού.

Αράτω τον σταυρόν αυτού: Ο σταυρός δεν είναι απλώς ένα σύμβολο της χριστιανικής πίστης. Είναι η πραγματικότητα της ζωής μας. Κάθε ένας από εμάς κουβαλά τον δικό του σταυρό, τις δικές του δοκιμασίες, τους δικούς του πόνους, τις δικές του θλίψεις. Ο σταυρός μπορεί να είναι η ασθένεια, η φτώχεια, η μοναξιά, η αδικία, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, η αποτυχία, η αμαρτία, ο διωγμός για την πίστη μας.

Όμως, ο σταυρός δεν είναι κατάρα, αλλά ευλογία. Είναι η ευκαιρία μας, να ενωθούμε με τον Χριστό, να συμμετάσχουμε στα Πάθη Του και να γευτούμε τη δόξα της Αναστάσεώς Του. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, στην δεύτερη προς Τιμόθεον επιστολή << Αξιόπιστος είναι αυτός ο λόγος· διότι εάν απεθάναμεν, δια του βαπτίσματος, μαζή με τον Χριστόν, μαζή του και θα ζήσωμεν αιωνίως και εις την μέλλουσαν ζωήν. Εάν υπομένωμεν τας θλίψεις, όπως στον τέλειον βαθμόν τας υπέμεινεν Εκείνος, και θα βασιλεύσωμεν μαζή με αυτόν. Εάν όμως τον αρνούμεθα και Εκείνος θα μας αρνηθεί. (Β’ προς Τιμόθεον 2,11-12)

Ακολουθείτω μοι: Αυτή είναι η ουσία της χριστιανικής ζωής. Δεν αρκεί να πιστεύουμε στον Χριστό, να Τον αγαπάμε, να Τον τιμούμε. Πρέπει να Τον ακολουθούμε, να βαδίζουμε στα χνάρια Του, να μιμούμαστε το παράδειγμά Του, να τηρούμε τις εντολές Του. Το να γίνουμε ακόλουθοι του Χριστού δεν είναι εύκολο, αλλά είναι η μόνη οδός που οδηγεί στη σωτηρία και στην αιώνια ζωή.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας υπενθυμίζει: "Ουδέν γαρ ούτως τω Θεώ φίλον ως το ακολουθείν αυτώ." Τίποτα δεν είναι πιο ευάρεστο στον Θεό από το να Τον ακολουθούμε.

"Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν." (Μάρκος η' 35) ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Διότι όποιος θέλει να σώσει την ζωήν του, αυτός θα την χάση, εκείνος δε που θα χάση την ζωήν του εξ αιτίας εμού και του ευαγγελίου, αυτός θα την σώσει.

Σε αυτό το φαινομενικά παράδοξο ρητό, ο Χριστός μας αποκαλύπτει ένα θεμελιώδες πνευματικό νόμο: η αληθινή ζωή βρίσκεται στην αυταπάρνηση και την προσφορά, ενώ η προσκόλληση στον εαυτό και η αναζήτηση της προσωπικής ασφάλειας οδηγούν στην απώλεια.

Όσοι προσπαθούν να σώσουν την ψυχή τους με εγωιστικό τρόπο, αποφεύγοντας τις θυσίες και τις δυσκολίες που συνεπάγεται η ακολουθία του Χριστού, τελικά θα τη χάσουν. Η ψυχή, όπως και η αγάπη, δεν μπορεί να ανθίσει μέσα στα στενά όρια του εγωισμού. Χρειάζεται να δοθεί, να προσφερθεί, να θυσιαστεί, για να βρει την αληθινή της πληρότητα.

Αντίθετα, όσοι είναι πρόθυμοι να "απολέσουν" την ψυχή τους για χάρη του Χριστού και του Ευαγγελίου, δηλαδή να την αφιερώσουν στην υπηρεσία του Θεού και του πλησίον, αυτοί θα τη σώσουν. Η θυσία του εαυτού μας για ένα υψηλότερο ιδανικό, για την αγάπη του Χριστού, είναι η οδός προς την αληθινή ζωή, την αιώνια ζωή.

Αυτή η διδασκαλία του Χριστού βρίσκει απήχηση και στην Παλαιά Διαθήκη, όπου ο προφήτης Ιεζεκιήλ μας λέει:

" Εάν όμως ο αμαρτωλός μετανοήση και αποστραφεί όλας τας αμαρτίας, τας οποίας διέπραξε, και προσπαθήσει να τηρήση όλας τας εντολάς μου και να εφαρμόσει δικαιοσύνην και έλεος, θα μακροημερεύσει και δεν θα τιμωρηθή με πρόωρον θάνατον. Ολα τα αμαρτήματα, τα οποία είχε διαπράξει, δεν θα τα, ενθυμηθεί πλέον ο Θεός. Χάρις δε εις την ενάρετον ζωήν του, την οποίαν ζεί, θα ζήσει επί μακρόν.." (Ιεζεκιήλ ιη' 21-22)

Ο Θεός μας καλεί να Τον αναζητήσουμε, να Τον επικαλεστούμε, να επιστρέψουμε σε Αυτόν. Και όταν το κάνουμε αυτό με ειλικρινή μετάνοια, Εκείνος είναι έτοιμος να μας ελεήσει και να μας συγχωρέσει.

"Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;" (Μάρκος η΄ 36)

Με αυτά τα λόγια, ο Χριστός μας θέτει ένα ρητορικό ερώτημα, που όμως έχει τεράστια βαρύτητα. Μας καλεί να αναλογιστούμε την πραγματική αξία των πραγμάτων. Τί αξία έχει ο πλούτος, η δόξα, η εξουσία, η απόλαυση, αν χάσουμε την ψυχή μας; Τι θα μας ωφελήσει αν αποκτήσουμε όλο τον κόσμο, αλλά χάσουμε τον Θεό;

Ο σύγχρονος κόσμος, με τον υλισμό και τον καταναλωτισμό του, μας ωθεί να αναζητούμε την ευτυχία στα υλικά αγαθά, στην κοινωνική αναγνώριση, στην επαγγελματική επιτυχία. Όμως, ο Χριστός μας υπενθυμίζει ότι όλα αυτά είναι πρόσκαιρα και φθαρτά. Η πραγματική ευτυχία, η αιώνια ζωή, βρίσκεται στην ένωση με τον Θεό.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ερμηνεύοντας αυτό το χωρίο, λέει: "Ουδέν ούτως ακριβές ως η ψυχή, ουδέν ούτως ευτελές ως ο κόσμος." Τίποτα δεν είναι τόσο πολύτιμο όσο η ψυχή μας, τίποτα δεν είναι τόσο ευτελές όσο ο κόσμος.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ερμηνεύοντας αυτό το εδάφιο, λέει: "Η ψυχή είναι το παν του ανθρώπου. Εάν αυτή σωθή, πάντα σώζονται. Εάν αυτή απολεσθεί, πάντα απολλύονται."

Ας μην ξεχνάμε, αγαπητοί μου, ότι η ζωή μας είναι ένα ταξίδι προς την αιωνιότητα. Ο στόχος μας δεν είναι να συσσωρεύσουμε πλούτη ή να αποκτήσουμε δόξα, αλλά να σώσουμε την ψυχή μας. Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο με την πίστη στον Χριστό, την τήρηση των εντολών Του και την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον.

"Όστις γαρ επαισχυνθή με και τους εμούς λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τη δόξη του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των αγίων." (Μάρκος η΄ 38) ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Διότι, όποιος εντρέπεται δι’ εμέ και διά τους λόγους μου εις την γενεάν αυτήν την μοιχαλίδα και αμαρτωλήν και ο Υιός του ανθρώπου θα αισθανθεί ντροπή γι’ αυτόν, όταν έλθει με όλην την δόξαν του Πατέρα του μαζί με τους αγίους αγγέλους».

Ο Χριστός μας προειδοποιεί ότι όσοι ντραπούν να Τον ομολογήσουν και να ζήσουν σύμφωνα με το Ευαγγέλιό Του, θα αποκλειστούν από τη Βασιλεία Του. Στον σύγχρονο κόσμο, όπου η χριστιανική πίστη συχνά περιθωριοποιείται ή χλευάζεται, αυτή η προειδοποίηση είναι ιδιαίτερα επίκαιρη. Είναι εύκολο να παρασυρθούμε από το ρεύμα της εποχής και να συμβιβαστούμε με τις αξίες του κόσμου. Όμως, ο Χριστός μας καλεί να είμαστε θαρραλέοι μάρτυρες της πίστης μας, να μην φοβόμαστε να ομολογήσουμε το όνομά Του και να ζήσουμε σύμφωνα με τις διδασκαλίες Του, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες ή διωγμούς.

"Αμήν λέγω υμίν ότι εισίν τινες των ώδε εστηκότων οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει." (Μάρκος θ΄ 1) ΜΕΤΑ

ΦΡΑΣΗ «Αλήθεια σας λέγω, ότι υπάρχουν μερικοί από αυτούς, που στέκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα γευθούν θάνατον, έως ότου ιδούν την βασιλείαν του Θεού να έρχεται με δύναμιν»

Αυτά τα λόγια μας γεμίζουν ελπίδα και προσμονή. Ο Χριστός μας υπόσχεται ότι η Βασιλεία του Θεού θα έρθει, ότι η δικαιοσύνη και η αγάπη θα θριαμβεύσουν. Όμως, μας προειδοποιεί και ότι η έλευση της Βασιλείας του Θεού θα είναι δυναμική, θα απαιτήσει από εμάς αγώνα και θυσία.

Αγαπητοί μου,

Ο λόγος του Κυρίου μας σήμερα μας προκαλεί να αναλογιστούμε τη ζωή μας και να δούμε αν πραγματικά Τον ακολουθούμε. Μήπως έχουμε ξεχάσει τον σταυρό μας και έχουμε παρασυρθεί από τις απολαύσεις και τις ματαιότητες αυτού του κόσμου; Μήπως έχουμε αφήσει τον εγωισμό και την υπερηφάνεια να κυριαρχήσουν στην καρδιά μας; Μήπως έχουμε απομακρυνθεί από τον Χριστό και έχουμε χάσει τον δρόμο μας;

Αν ναι, τότε σήμερα είναι η ημέρα της μετάνοιας και της επιστροφής. Ας ανοίξουμε την καρδιά μας στον Χριστό και ας Τον παρακαλέσουμε να μας φωτίσει και να μας ενδυναμώσει. Ας απαρνηθούμε τον παλαιό άνθρωπο και ας αναγεννηθούμε εν Χριστώ. Ας σηκώσουμε τον σταυρό μας με θάρρος και υπομονή και ας ακολουθήσουμε τον Κύριό μας με πίστη και αγάπη.

Στον σύγχρονο κόσμο, όπου κυριαρχεί ο υλισμός, ο ατομικισμός, ο ηδονή και η ματαιοδοξία, το μήνυμα του Χριστού είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Ο κόσμος μας διψά για την αλήθεια, την αγάπη, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την ελπίδα. Και όλα αυτά τα βρίσκουμε μόνο στον Χριστό.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη αλήθεια και η μόνη ζωή. Ας Τον ακολουθήσουμε με όλη μας την καρδιά και ας Τον μαρτυρήσουμε με όλη μας τη ζωή. Αμήν.