Η Δύναμη της Συνήθειας στην Πνευματική μας Ζωή

Στην καθημερινή μας πάλη για πνευματική πρόοδο, συχνά αναζητούμε τρόπους να εμβαθύνουμε τη σχέση μας με το Θεό και να καλλιεργήσουμε αρετές. Στην αναζήτηση αυτή, η δύναμη της συνήθειας αναδεικνύεται ως πολύτιμος σύμμαχος.

Από ψυχολογικής απόψεως, η συνήθεια είναι μια συμπεριφορά που επαναλαμβάνεται αυτόματα και ασυνείδητα, έχοντας ριζώσει βαθιά μέσα μας. Όπως ένα ποτάμι που σκάβει το δρόμο του στο πέτρωμα με το συνεχές ρεύμα του, έτσι και οι συνήθειες διαμορφώνουν τον χαρακτήρα και την πορεία μας.

Όταν η πνευματική ζωή και η πνευματικότητα γίνονται συνήθεια, ενσωματώνονται στην καθημερινότητά μας, μετατρέποντας την σε μια αδιάλειπτη ροή προς το Θείο. Η προσευχή, η μελέτη των Γραφών, η συμμετοχή στα Ιερά Μυστήρια, η ελεημοσύνη, η νηστεία, η αγάπη προς τον πλησίον, παύουν να είναι μεμονωμένες πράξεις και μεταμορφώνονται σε τρόπο ζωής.

Η δύναμη της συνήθειας έγκειται στην ικανότητά της να αυτοματοποιεί τις πράξεις μας, ελευθερώνοντας έτσι νοητική ενέργεια που μπορούμε να αξιοποιήσουμε για βαθύτερη περισυλλογή και πνευματική εμβάθυνση. Όταν, για παράδειγμα, η προσευχή γίνεται συνήθεια, δεν χρειάζεται πλέον να καταβάλλουμε προσπάθεια για να συγκεντρωθούμε, αλλά η ψυχή μας στρέφεται αυθόρμητα προς το Θεό.

"Καλλιεργώντας πνευματικές συνήθειες, μετατρέπουμε την πίστη μας σε αδιάλειπτη ροή προς το Θείο και ανοίγουμε το δρόμο για την πνευματική μας πρόοδο."

Πώς, όμως, μπορούμε να καλλιεργήσουμε πνευματικές συνήθειες; Η απάντηση βρίσκεται στην επανάληψη και τη σταθερότητα. Όπως ένας αθλητής που εξασκείται καθημερινά για να βελτιώσει τις επιδόσεις του, έτσι και εμείς οφείλουμε να εντάξουμε την πνευματική άσκηση στο καθημερινό μας πρόγραμμα. Ας ξεκινήσουμε με μικρά βήματα, αφιερώνοντας λίγο χρόνο κάθε μέρα στην προσευχή, στη μελέτη των Γραφών, στην αυτοκριτική. Σταδιακά, αυτές οι μικρές πράξεις θα ριζώσουν μέσα μας και θα γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας.

Η δύναμη της συνήθειας δεν περιορίζεται μόνο στην αυτοματοποίηση των πνευματικών πράξεων. Μας βοηθά, επίσης, να αντιστεκόμαστε στους πειρασμούς και να καλλιεργούμε αρετές. Όταν, για παράδειγμα, έχουμε τη συνήθεια της εγκράτειας, είναι πιο εύκολο να αντισταθούμε στην λαιμαργία. Όταν έχουμε τη συνήθεια της υπομονής, είναι πιο εύκολο να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας σε δύσκολες καταστάσεις.

Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η συνήθεια από μόνη της δεν αρκεί. Χρειάζεται και η συνειδητή προσπάθεια, η θέληση για πνευματική πρόοδο, η ζωντανή πίστη και η αγάπη προς το Θεό. Η συνήθεια είναι ένα εργαλείο στα χέρια μας, που μπορεί να μας οδηγήσει στην αγιότητα, αρκεί να το χρησιμοποιήσουμε σωστά.

Ας μεταλαμπαδεύσουμε, λοιπόν, αυτό το μήνυμα στους αδελφούς μας, ενθαρρύνοντάς τους να εντάξουν την πνευματική ζωή στην καθημερινότητά τους. Ας τους δείξουμε το δρόμο προς την πνευματική πρόοδο, μέσα από την καλλιέργεια πνευματικών συνηθειών.

Εύχομαι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός να φωτίζει τις καρδιές μας και να μας ενδυναμώνει στον αγώνα μας για πνευματική τελείωση.