Κεφάλαιο 14: Η Θέωση: Η Ένωση με τον Θεό

Η Καρδιά του Κεφαλαίου

Φτάσαμε στον προορισμό, ο οποίος είναι ταυτόχρονα και η αφετηρία μας: η Θέωση. Αυτό το κεφάλαιο δεν περιγράφει ένα άπιαστο όνειρο, αλλά την αληθινή μας πατρίδα, τον σκοπό για τον οποίο πλαστήκαμε. Η θέωση δεν είναι να γίνουμε «μικροί θεοί» με δική μας δύναμη, αλλά να αφήσουμε τη Χάρη του Θεού να μας διαπεράσει τόσο απόλυτα, που να γίνουμε σαν το σίδερο που πυρακτώνεται μέσα στη φωτιά: παραμένει σίδερο, αλλά λάμπει, καίει και φωτίζει, έχοντας πάρει τις ιδιότητες της φωτιάς . Αυτή η ένωση βιώνεται ως Φωτισμός που διαλύει τα εσωτερικά μας σκοτάδια, εκδηλώνεται ως Αγιότητα στην καθημερινότητά μας και ολοκληρώνεται στην Αιώνια Ζωή μια ατελείωτη, χαρούμενη κοινωνία αγάπης με τον Θεό. Δεν είναι κάτι που απλώς περιμένουμε μετά θάνατον, αλλά μια πραγματικότητα που ξεκινάμε να γευόμαστε από τώρα.

Ερωτήσεις για την Καρδιά σου

• Η θέωση περιγράφεται ως «φωτισμός». Σκέψου τη ζωή σου. Υπήρξαν στιγμές, ίσως μετά από μια προσευχή, μια εξομολόγηση ή μια πράξη αγάπης, που ένιωσες μια εσωτερική διαύγεια, μια γαλήνη, ένα «φως» που έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση; Τι σου λένε αυτές οι στιγμές για τη δυνατότητα της ένωσής σου με τον Θεό;

• Η αιώνια ζωή δεν είναι απλώς το «μετά», αλλά μια ποιότητα ζωής που ξεκινά από το «τώρα» . Ποιες στιγμές της καθημερινότητάς σου (ίσως μια στιγμή στη φύση, μια βαθιά συζήτηση, η αγκαλιά ενός αγαπημένου προσώπου, η Θεία Λειτουργία) νιώθεις ότι είναι μια μικρή «πρόγευση της Βασιλείας»;

Μια Σκέψη για την Εβδομάδα

«ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασε ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» - «Αυτά που μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, αυτά ετοίμασε ο Θεός για εκείνους που τον αγαπούν» (Α' Κορ. 2:9). Κράτα αυτή την υπόσχεση ως την απόλυτη πηγή ελπίδας. Ο πνευματικός αγώνας, όσο δύσκολος κι αν είναι, έχει ως έπαθλο μια χαρά που ξεπερνά κάθε φαντασία.