Κεφάλαιο 8: Υπακοή

Η Καρδιά του Κεφαλαίου

Σε μια εποχή που εξυμνεί την ατομική αυτονομία, η λέξη «υπακοή» συχνά παρεξηγείται. Αυτό το κεφάλαιο μας καλεί να ανακαλύψουμε ξανά το αληθινό της νόημα: η υπακοή δεν είναι η κατάργηση της ελευθερίας, αλλά η τελείωσή της. Δεν είναι μια τυφλή υποταγή σε έναν εξωτερικό κανόνα, αλλά η ελεύθερη απόφαση της καρδιάς να εμπιστευτεί ένα θέλημα μεγαλύτερο και σοφότερο από το δικό της — το θέλημα του Θεού. Είναι η συνειδητή νέκρωση του εγωισμού, του πείσματος και της αυτάρκειας, που μας κρατούν φυλακισμένους. Κάνοντας υπακοή, δεν χάνουμε τον εαυτό μας, αλλά βρίσκουμε τον αληθινό μας εαυτό, ελεύθερο πλέον από την τυραννία του «εγώ». Είναι η απόλυτη πράξη εμπιστοσύνης, που μας επιτρέπει να βαδίζουμε με ασφάλεια, ακόμα κι όταν ο δρόμος είναι σκοτεινός.

Ερωτήσεις για την Καρδιά σου

• Η υπακοή προϋποθέτει την εμπιστοσύνη. Όταν καλείσαι να κάνεις υπακοή (στον Θεό, στον πνευματικό σου), ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος που γεννιέται μέσα σου; Ο φόβος ότι θα χάσεις τον έλεγχο, ότι θα αδικηθείς, ή ότι το αποτέλεσμα δεν θα είναι αυτό που επιθυμείς;

• Σκέψου μια φορά που, κάνοντας υπακοή, υπερέβης τον εγωισμό σου και έκανες κάτι που αρχικά δεν ήθελες. Τι καρπό είχε αυτή η πράξη στην ψυχή σου μακροπρόθεσμα; Σου έφερε εσωτερική ειρήνη ή ταραχή;

Μια Σκέψη για την Εβδομάδα

«Όσο μεγαλύτερη η υπακοή, τόσο μεγαλύτερη και η ελευθερία». Ας είναι αυτή η φράση μια πρόκληση για την εβδομάδα σου. Παρατήρησε τις μικρές ευκαιρίες για υπακοή στην καθημερινότητά σου και δες τις όχι ως περιορισμό, αλλά ως μια ευκαιρία για αληθινή ελευθερία από τον εγωισμό.