Κεφάλαιο 9: Υπομονή: Η Αρετή της Δοκιμασίας

Η Καρδιά του Κεφαλαίου

Η υπομονή δεν είναι η παθητική αποδοχή του πόνου, αλλά η ενεργητική εμπιστοσύνη στην παρουσία του Θεού μέσα στον πόνο. Δεν είναι το να «σφίγγεις τα δόντια» μέχρι να περάσει η μπόρα, αλλά το να κρατάς αναμμένο το καντήλι της ελπίδας μέσα στην πιο σκοτεινή νύχτα. Αυτό το κεφάλαιο μας καλεί να δούμε τις δοκιμασίες όχι ως τιμωρία, αλλά ως «εργαστήριον αρετής», ως την ευκαιρία που επιτρέπει ο Θεός για να σμιλευτεί η ψυχή μας, να καθαριστεί και να δυναμώσει. Η αληθινή υπομονή δεν γεννά θλίψη, αλλά μια βαθιά, ανεξήγητη ειρήνη — την ειρήνη εκείνου που ξέρει ότι, ακόμα κι όταν τα κύματα θεριέψουν, το χέρι του Θεού κρατά σταθερά το τιμόνι της ζωής του.

Ερωτήσεις για την Καρδιά σου

• Σκέψου μια πρόσφατη δυσκολία, μικρή ή μεγάλη. Η πρώτη σου αντίδραση ήταν η γκρίνια και η αγανάκτηση, ή η στροφή προς τον Θεό με μια έστω και μικρή διάθεση υπομονής; Τι σου αποκαλύπτει αυτή η αντίδραση για το πού στηρίζεις την ελπίδα σου;

• Το κεφάλαιο τονίζει ότι η υπομονή στις σχέσεις εκδηλώνεται με μακροθυμία και συγχωρητικότητα . Ποιος είναι ο άνθρωπος που δοκιμάζει περισσότερο την υπομονή σου; Θα μπορούσες να δεις τη σχέση σου μαζί του, όχι ως βάρος, αλλά ως μια ευκαιρία που σου δίνει ο Θεός για να ασκηθείς στην ύψιστη μορφή της αγάπης;

Μια Σκέψη για την Εβδομάδα

«Η υπομονή δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη. Δεν είναι παθητικότητα, αλλά ενεργητική στάση ζωής.» . Κράτα αυτή τη σκέψη και προσπάθησε, στην επόμενη δυσκολία, να αντιδράσεις όχι με αδυναμία, αλλά με την ήρεμη δύναμη της υπομονής.