Κυριακή Α' Ματθαίου: «Τί ἄρα ἔσται ἡμῖν;» - Το Κόστος της Ομολογίας και την Εκατονταπλάσια Ανταμοιβή

Αγαπητοί μου αδελφοί εν Κυρίω,

Το Ευαγγέλιο που η Εκκλησία μας θέτει ενώπιόν μας σήμερα ένα από τα πιο αποκαλυπτικά και, θα τολμούσα να πω, τα πιο απαιτητικά κείμενα της Καινής Διαθήκης. Ο λόγος του Κυρίου δεν είναι εδώ παρηγορητικός με την επιφανειακή έννοια. Είναι σαν ένα χειρουργικό νυστέρι που εισέρχεται βαθιά στην ψυχή μας για να αφαιρέσει κάθε τι ψεύτικο, κάθε τι χλιαρό, κάθε τι που μας εμποδίζει από την αληθινή ζωή.

Ας ακολουθήσουμε, λοιπόν, βήμα προς βήμα τον λόγο του Θεού, χωρίς να παραλείψουμε λέξη, και ας προσπαθήσουμε να δούμε πώς ο λόγος αυτός, που ειπώθηκε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, μιλάει απευθείας σε εμάς, στον κόσμο του σήμερα.

Η Δημόσια Ταυτότητα του Χριστιανού

Ξεκινά ο Κύριος με μια θεμελιώδη αρχή, θέτοντας το πλαίσιο της συζήτησης:

«Είπε ο Κύριος στους μαθητές του: Καθένας που θα με ομολογήσει και θα με αναγνωρίσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αναγνωρίσω κι εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς. Όποιος όμως με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον αρνηθώ κι εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς».

Εδώ τίθεται το δίλημμα της ομολογίας ή της άρνησης. Ο Χριστιανισμός δεν είναι ιδεολογία, αλλά σχέση με ένα ζωντανό πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό. Και αυτή η σχέση απαιτεί δημόσια έκφραση. Η ομολογία δεν είναι απλώς να λέμε «πιστεύω». Είναι να ζούμε την πίστη μας «έμπροσθεν των ανθρώπων».

• Στον χώρο εργασίας: Ομολογία είναι να παραμένεις έντιμος όταν όλοι γύρω σου κλέβουν ή λένε ψέματα για να προοδεύσουν. Είναι να αρνείσαι να συμμετέχεις στην κακοήθεια και το κουτσομπολιό. Αυτή η σιωπηλή αλλά σταθερή στάση είναι μια κραυγαλέα ομολογία πίστεως.

• Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Τι προβάλλουμε; Την εικόνα μας, τις διακοπές μας, τις επιτυχίες μας; Αυτά είναι ανθρώπινα. Αλλά μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει χώρος για τον Χριστό; Μια εικόνα από τη Λειτουργία, ένα απόφθεγμα ενός Αγίου, μια πράξη αλληλεγγύης που μοιραζόμαστε, μπορεί να είναι μια μικρή, ψηφιακή ομολογία. Η άρνηση, από την άλλη, είναι να κρύβουμε την πίστη μας από φόβο μην μας πουν «οπισθοδρομικούς» ή «σκοταδιστές».

• Στις παρέες και την οικογένεια: Όταν η συζήτηση χλευάζει την Εκκλησία, τους ιερείς ή τα μυστήρια, η άρνηση είναι η άβολη σιωπή. Η ομολογία είναι ο ήρεμος, ταπεινός και τεκμηριωμένος λόγος που λέει: «Εγώ έχω άλλη εμπειρία. Για μένα η Εκκλησία είναι σπίτι μου».

Ο Κύριος είναι απόλυτος: η δημόσια στάση μας εδώ καθορίζει τη δική Του στάση για εμάς στην αιωνιότητα.

Το Κόστος της Αξιοπρέπειας του Μαθητή

Αφού θέτει τον κανόνα της ομολογίας, ο Χριστός εξηγεί τι προϋποθέτει αυτή η στάση. Και εδώ ο λόγος γίνεται ακόμη πιο αιχμηρός:

«Εκείνος που αγαπά τον πατέρα ή τη μητέρα του περισσότερο από εμένα, δεν είναι άξιός μου. Και εκείνος που αγαπά τον γιο ή την κόρη του περισσότερο από εμένα, δεν είναι άξιός μου. Και όποιος δεν παίρνει τον σταυρό του και δεν με ακολουθεί, δεν είναι άξιός μου».

Αυτοί οι λόγοι έχουν παρεξηγηθεί όσο λίγοι. Ο Χριστός, που είναι η ενσάρκωση της Αγάπης, δεν μας ζητά να γίνουμε σκληρόκαρδοι. Μας ζητά να βάλουμε τάξη στην αγάπη μας.

• Η Ιεράρχηση της Αγάπης: Αγαπάς το παιδί σου; Ασφαλώς. Αλλά αν το παιδί σου σου ζητά να κάνεις κάτι ανήθικο για να το «βοηθήσεις» στις σπουδές ή τη δουλειά του, και εσύ το κάνεις, τότε αγάπησες το παιδί σου «υπέρ» τον Χριστό. Η αληθινή αγάπη για το παιδί σου είναι να το διδάξεις την τιμιότητα, ακόμα κι αν αυτό έχει κόστος. Αγαπάς τους γονείς σου; Βεβαίως. Αλλά αν η κυριακάτικη επίσκεψη στους γονείς αντικαθιστά μονίμως τη Θεία Λειτουργία, τότε υπάρχει ένα πρόβλημα στην ιεράρχηση. Η αληθινή τιμή προς τους γονείς είναι να προσεύχεσαι γι' αυτούς, να τους φροντίζεις, αλλά χωρίς να κάνεις τον Θεό δεύτερο στην καρδιά σου.

• Ο Προσωπικός Σταυρός: Τι είναι ο σταυρός μας σήμερα;

  • Είναι η μάχη με ένα πάθος που μας ταπεινώνει: τον θυμό, τη ζήλια, τη φιλαργυρία, τον εθισμό στο διαδίκτυο ή οπουδήποτε αλλού. Το να σηκώνεις τον σταυρό σημαίνει να λες «αρκετά», να ζητάς βοήθεια από τον πνευματικό σου και να αγωνίζεσαι κάθε μέρα.

  • Είναι η υπομονή σε μια χρόνια ασθένεια, δική σου ή ενός αγαπημένου προσώπου, χωρίς γογγυσμό, αλλά με προσευχή.

  • Είναι η συγχώρεση σε κάποιον που σε πλήγωσε βαθιά και ίσως δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη. Το να σηκώνεις τον σταυρό σημαίνει να σπας τον κύκλο του μίσους, ακολουθώντας Εκείνον που είπε «Πάτερ, άφες αυτοίς».

Το να είσαι «άξιος» του Χριστού, λοιπόν, δεν είναι προσόν, αλλά απόφαση: η απόφαση να Τον βάλεις πρώτο και να αγωνιστείς.

Η Ερώτηση της Καρδιάς και η Θεία Ανταπόδοση

Και τότε, αφού ακούει όλα αυτά, ο αυθόρμητος και ειλικρινής Πέτρος, εκφράζοντας όλους εμάς, θέτει την κρίσιμη ερώτηση:

«Τότε απάντησε ο Πέτρος και του είπε: “Κοίτα, εμείς αφήσαμε τα πάντα και σε ακολουθήσαμε. Τι θα γίνει λοιπόν με εμάς; Ποια θα είναι η ανταμοιβή μας;”»

Είναι η φωνή της ανθρώπινης λογικής που ζητά δικαιοσύνη. Είναι η κραυγή του αγωνιστή που κουράστηκε και ρωτά «αξίζει;». Και ο Χριστός, αντί να τον μαλώσει, του δίνει μια απάντηση που ξεδιπλώνεται σε τρία επίπεδα.

Πρώτον, η ειδική υπόσχεση στους Αποστόλους:

Κι ο Ιησούς τους είπε: “Αλήθεια σας λέω, εσείς που με ακολουθήσατε, κατά την παλιγγενεσία (δηλαδή την αναγέννηση του κόσμου), όταν ο Υιός του Ανθρώπου καθίσει στον θρόνο της δόξας του, θα καθίσετε κι εσείς πάνω σε δώδεκα θρόνους, για να κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ”».

Αναγνωρίζει τη μοναδική τους θυσία και τους υπόσχεται μοναδική δόξα.

Δεύτερον, η παγκόσμια υπόσχεση σε κάθε πιστό:

«Και καθένας που άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή παιδιά ή χωράφια για χάρη του ονόματός μου, θα λάβει εκατό φορές περισσότερα και θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή».

Εδώ βρίσκεται η απάντηση για εμάς. Για κάθε τι που «αφήνεις» για τον Χριστό, λαμβάνεις εκατό φορές περισσότερα.

• «Αφήνεις» λίγο από τον χρόνο σου για προσευχή το πρωί; Παίρνεις «εκατονταπλάσια» εσωτερική ειρήνη για να αντιμετωπίσεις την ημέρα.

• «Αφήνεις» χρήματα από το υστέρημά σου για ελεημοσύνη («αγρούς»); Λαμβάνεις «εκατονταπλάσια» χαρά και ευλογία, που κανένα χρηματικό ποσό δεν μπορεί να αγοράσει.

• «Αφήνεις» μια κακή παρέα («αδελφούς») που σε οδηγεί στην αμαρτία; Κερδίζεις την «εκατονταπλάσια» αξία της αυτοεκτίμησης και βρίσκεις αληθινή κοινωνία μέσα στην Εκκλησία. Και το αποκορύφωμα της ανταπόδοσης: «καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει».

Τρίτον, η μεγάλη ανατροπή:

«Πολλοί όμως που σήμερα θεωρούνται πρώτοι, θα βρεθούν τελευταίοι· και πολλοί που θεωρούνται τελευταίοι, θα βρεθούν πρώτοι».

Αυτή είναι η τελευταία πινελιά στον καμβά της θείας ανταπόδοσης. Είναι η πλήρης ανατροπή των κοσμικών αξιών.

Ο κόσμος σήμερα χειροκροτεί τους «πρώτους»: τον πλούσιο, τον ισχυρό, τον διάσημο influencer, τον επιτυχημένο με κάθε μέσο. Ο Θεός, όμως, βλέπει την καρδιά. Ο αφανής εθελοντής στο συσσίτιο, η μητέρα που ξενυχτά προσευχόμενη για το παιδί της, ο εργαζόμενος που αντιστέκεται στη διαφθορά, ο ασθενής που δοξάζει τον Θεό μέ σα από τον πόνο του – αυτοί είναι οι «έσχατοι» στα μάτια του κόσμου. Αλλά αυτοί, μας διαβεβαιώνει ο Κύριος, θα είναι οι «πρώτοι» στη Βασιλεία Του. Αυτός ο λόγος είναι μια απέραντη παρηγοριά για τους αγωνιζόμενους και μια τρομερή προειδοποίηση για τους αυτάρεσκους.

Αγαπητοί μου αδελφοί, Το σημερινό Ευαγγέλιο είναι ο οδικός χάρτης της χριστιανικής ζωής. Είναι απαιτητικός, ναι. Είναι όμως και απελευθερωτικός. Μας καλεί να ζήσουμε με αυθεντικότητα και θάρρος, να βάλουμε τον Χριστό στο κέντρο της ύπαρξής μας, και μας υπόσχεται όχι απλώς μια ανταμοιβή στο μέλλον, αλλά μια ζωή πληρέστερη, πλουσιότερη και εκατονταπλάσια καλύτερη, από τώρα. Η ερώτηση του Πέτρου, «τί ἄρα ἔσται ἡμῖν;», βρίσκει την οριστική της απάντηση: Τα πάντα. Θα κερδίσουμε τα πάντα. Αρκεί να Τον εμπιστευτούμε.

Αμήν.

#Ορθοδοξία #Κήρυγμα #ΠνευματικόςΛόγος #ΑγίαΓραφή #Ευαγγέλιο #ΟμολογίαΠίστεως #ΣήκωσεΤονΣταυρόΣου #ΑκολούθαΜε #ΑιώνιαΖωή #Orthodoxy #Sermon #Homily #SpiritualWord #Gospel #ConfessionOfFaith #TakeUpYourCross #FollowMe #EternalLife #Православие #Проповедь #Евангелие #ИсповеданиеВеры #Ortodoxie #Predica #Evanghelie #MarturisireaCredintei #Sermón #Evangelio #Jesucristo #ConfesiónDeFe #Sermon #Évangile #ConfessionDeFoi #Sermone #Vangelo #ProfessioneDiFede