Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως: Σηκώνοντας τον Σταυρό μας & η Εύρεση του

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Μαρκ. η’ 31-38, θ΄ 1)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, προσκαλεσάμενος ὁ Ἰησοῦς τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.
Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;
Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων.
Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

Νεοελληνική Απόδοση:

Τον καιρό εκείνο, αφού εκάλεσε ο Ιησούς το πλήθος μαζί με τους μαθητάς του, τούς είπε, «Εάν κανείς θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτόν του και ας σηκώσει τον σταυρόν του και ας με ακολουθήσει.

Διότι όποιος θέλει να σώσει την ζωήν του, αυτός θα την χάσει, εκείνος δε που θα χάσει την ζωήν του εξ αιτίας εμού και του ευαγγελίου, αυτός θα την σώσει.

Διότι τι θα ωφελήσει τον άνθρωπον να κερδίσει τον κόσμον όλον και να ζημιωθεί την ψυχήν του; Ή τι αντάλλαγμα είναι δυνατόν να δώσει ο άνθρωπος διά την ψυχήν του;

Διότι, όποιος εντρέπεται δι’ εμέ και διά τους λόγους μου εις την γενεάν αυτήν την μοιχαλίδα και αμαρτωλήν και ο Υιός του ανθρώπου θα αισθανθεί ντροπή γι’ αυτόν, όταν έλθει με όλην την δόξαν του Πατέρα του μαζί με τους αγίους αγγέλους».

Και τους έλεγε «Αλήθεια σας λέγω, ότι υπάρχουν μερικοί από αυτούς, που στέκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα γευθούν θάνατον, έως ότου ιδούν την βασιλείαν του Θεού να έρχεται με δύναμιν».

Πνευματικός Λόγος

Αγαπητοί μου αδελφοί εν Χριστώ,

Σήμερα, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, η Εκκλησία μας υψώνει τον Τίμιο Σταυρό, το σύμβολο της θυσίας, της αγάπης και της νίκης του Χριστού κατά του θανάτου. Στεκόμαστε με δέος και ευλάβεια μπροστά στο Ιερό αυτό Ξύλο, που έγινε το θυσιαστήριο της σωτηρίας μας.

Ας ανατρέξουμε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, που μας μεταφέρει τα λόγια του Κυρίου: «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι». (Μάρκος 8:34)

Τι σημαίνουν, άραγε, αυτά τα λόγια για εμάς σήμερα; Τι σημαίνει να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και να σηκώσουμε τον σταυρό μας;

Ο Σταυρός δεν είναι απλώς ένα σύμβολο πόνου και θανάτου. Είναι, πρωτίστως, η απτή απόδειξη της άπειρης αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, δέχτηκε να υποστεί τα φρικτά μαρτύρια του Σταυρού, για να μας ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου. Ο Σταυρός είναι η γέφυρα που ενώνει τον ουρανό με τη γη, τον Θεό με τον άνθρωπο.

Καλούμαστε, λοιπόν, να ακολουθήσουμε τον Χριστό, σηκώνοντας τον δικό μας σταυρό. Τι είναι, όμως, αυτός ο σταυρός;

• Είναι οι δυσκολίες, οι δοκιμασίες, οι θλίψεις που συναντάμε στη ζωή μας.

• Είναι οι ασθένειες, οι απώλειες, οι απογοητεύσεις.

• Είναι ο αγώνας μας κατά των παθών και των αδυναμιών μας.

• Είναι η προσπάθειά μας να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ακόμα και όταν αυτό είναι δύσκολο.

Ας αναρωτηθούμε:

• Ποιος είναι ο δικός μου σταυρός; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζω στη ζωή μου;

• Πώς μπορώ να σηκώσω αυτόν τον σταυρό με υπομονή, πίστη και ελπίδα;

• Πώς μπορώ να ακολουθήσω τον Χριστό στην καθημερινότητά μου, στις σχέσεις μου με τους άλλους, στις επιλογές μου;

• Στην Αγία Γραφή λέει:

  • "Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι."

  • "Ου γαρ ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας, αλλά πληρώσαι." (Ματθαίος 5:17) Ο Χριστός δεν ήρθε να καταργήσει τον νόμο, αλλά να τον εκπληρώσει, δίνοντας το απόλυτο παράδειγμα αγάπης και θυσίας στον Σταυρό.

  • "Αγαπάτε αλλήλους καθώς ηγάπησα υμάς." Η αγάπη του Χριστού στον Σταυρό είναι το πρότυπο της δικής μας αγάπης προς τους άλλους.

• Στην Ιερά Παράδοση:

  • Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν ότι ο Σταυρός είναι το "καύχημα" των Χριστιανών. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: "Ο Σταυρός είναι η ελπίδα των Χριστιανών, η ανάσταση των νεκρών, ο οδηγός των τυφλών, η βακτηρία των αδυνάτων, η παρηγοριά των πενήτων, η χαλιναγωγία των πλουσίων, η καταστροφή των ασεβών, η νίκη κατά των δαιμόνων."

  • Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος τονίζει πως η σταύρωση είναι η αφετηρία της πνευματικής ζωής. Όποιος δεν αποδέχεται τον προσωπικό του σταυρό δεν μπορεί να βιώσει την Ανάσταση.

Η σημερινή εορτή της Σταυροπροσκυνήσεως μας δίνει μια μοναδική ευκαιρία:

• Να ανανεώσουμε την πίστη μας στον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό.

• Να αναλογιστούμε τη δική μας πορεία και να ζητήσουμε τη δύναμη του Θεού για να σηκώσουμε τον σταυρό μας.

• Να αντλήσουμε δύναμη και παρηγοριά από το παράδειγμα του Χριστού, ο οποίος υπέμεινε τα πάντα για τη σωτηρία μας.

• Να συνειδητοποιήσουμε ότι μέσα από τις δοκιμασίες και τους σταυρούς Της ζωής μας, βρισκόμαστε πιο κοντά στον Θεό, και βιώνουμε με μεγαλύτερη ένταση την Ανάσταση.

Στην εποχή μας, το μήνυμα του Σταυρού ίσως φαντάζει παράταιρο. Όμως, η χριστιανική πίστη μας διδάσκει ότι οι δυσκολίες και οι δοκιμασίες, όταν τις αντιμετωπίζουμε με πίστη και υπομονή, μπορούν να γίνουν σκαλοπάτια για την πνευματική μας ανέλιξη.

Μέσα από τις δυσκολίες:

• Μαθαίνουμε: Μας διδάσκουν υπομονή, επιμονή, ταπεινοφροσύνη, εμπιστοσύνη στον Θεό.

• Δυναμώνουμε: Γινόμαστε πιο δυνατοί πνευματικά, πιο ανθεκτικοί.

• Γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι: Αναπτύσσουμε αρετές όπως η αγάπη, η συγχώρεση, η ταπείνωση.

• Πλησιάζουμε τον Θεό: Στις δύσκολες στιγμές, στρεφόμαστε πιο έντονα στον Θεό.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι ο πόνος είναι καλός. Όμως, η χριστιανική πίστη μας προσφέρει μια προοπτική: ο πόνος δεν είναι μάταιος. Μπορεί να μεταμορφωθεί σε ευλογία.

Ας ανατρέξουμε, αδελφοί μου, και στην ιστορία του Τιμίου Σταυρού, αυτού του Ιερού Ξύλου που σήμερα προσκυνούμε. Μετά τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου, ο Σταυρός παρέμεινε θαμμένος στον Γολγοθά, ξεχασμένος και παραμελημένος για περίπου τρεις αιώνες.

Στις αρχές του 4ου αιώνα, η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, με θεία φώτιση και καθοδήγηση, ξεκίνησε ένα ταξίδι στους Αγίους Τόπους με σκοπό να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Μετά από επίπονες έρευνες και ανασκαφές στον Γολγοθά, βρέθηκαν τρεις σταυροί. Για να εξακριβωθεί ποιος ήταν ο Σταυρός του Κυρίου, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος, με τη συμβουλή της Αγίας Ελένης, άγγιξε τους σταυρούς σε μια βαριά άρρωστη γυναίκα. Όταν η γυναίκα άγγιξε τον τρίτο σταυρό, θεραπεύτηκε θαυματουργικά.

Έτσι, αποκαλύφθηκε ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου μας, και η Αγία Ελένη, γεμάτη χαρά και ευγνωμοσύνη, τον ύψωσε για να τον προσκυνήσει ο λαός. Αυτό το γεγονός της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού εορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου.

Η Αγία Ελένη, επίσης, οικοδόμησε τον Ναό της Αναστάσεως στον τόπο της Σταύρωσης και της Ταφής του Κυρίου, όπου και τοποθετήθηκε τμήμα του Τιμίου Σταυρού.

Ανά τους αιώνες, τεμάχια του Τιμίου Σταυρού μεταφέρθηκαν σε διάφορα μέρη του κόσμου, ως πολύτιμα κειμήλια και πηγές θαυμάτων. Σήμερα, τεμάχια του Τιμίου Σταυρού φυλάσσονται σε πολλές εκκλησίες και μοναστήρια, υπενθυμίζοντας μας τη θυσία του Χριστού και την αγάπη Του για τον άνθρωπο. Ο σταυρός γίνεται έτσι κειμήλιο αγιότητας και σημείο αναφοράς για τους πιστούς.

Ας προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό με ευλάβεια και ταπείνωση. Ας τον ασπαστούμε όχι μόνο με τα χείλη μας, αλλά και με την καρδιά μας. Ας δεσμευτούμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό, σηκώνοντας τον δικό μας σταυρό. Ας δούμε τις δοκιμασίες σαν ευκαιρίες που μας προσφέρει ο Θεός.

Ας θυμόμαστε πάντα ότι ο Σταυρός δεν είναι το τέλος, αλλά η αρχή. Η αρχή της καινούργιας ζωής, της ζωής εν Χριστώ, της ζωής που οδηγεί στην Ανάσταση. Η ιστορία του Τίμιου Σταυρού, από την ταπείνωση της Σταύρωσης μέχρι τη δόξα της Ύψωσης, μας υπενθυμίζει αυτήν ακριβώς την αλήθεια.

Αμήν.