Ο Λέων ο Βασιλιάς και το Μυστικό του Δάσους - Ενσυναίσθηση

Ο Λέων ο Βασιλιάς και το Μυστικό του Δάσους

6-8 ετών

Στην καρδιά ενός καταπράσινου δάσους, όπου οι αχτίδες του ήλιου χόρευαν ανάμεσα στα φύλλα των δέντρων, ζούσε ο Λέων, ο βασιλιάς όλων των ζώων. Με τη χρυσαφένια χαίτη του που έλαμπε στον ήλιο και το βρυχηθμό του που αντηχούσε σε όλο το δάσος, ο Λέων ήταν ένας μεγαλοπρεπής και δυνατός ηγέτης. Κάθε πρωί, ξυπνούσε με ένα χαμόγελο, έτοιμος να φροντίσει το βασίλειό του και όλα τα πλάσματά του.

Μια μέρα, όμως, ο Λέων ξύπνησε και κάτι δεν πήγαινε καλά. Τα πουλιά δεν κελαηδούσαν πια τόσο χαρούμενα, τα λουλούδια δεν ανθίζαν τόσο ζωηρά, και τα ποτάμια δεν κυλούσαν τόσο γρήγορα. Ακόμα και τα ζωάκια που συνήθως έπαιζαν ανέμελα, τώρα ήταν σκυθρωπά και φοβισμένα.

Τρία μικρά ζωάκια, η Σοφία η σκιουρίνα, ο Φίλιππος το φλαμίνγκο και ο Γρηγόρης ο γορίλας, πλησίασαν τον Λέοντα με δάκρυα στα μάτια. "Μεγαλειότατε," είπε λυπημένα η Σοφία, "κάτι παράξενο συμβαίνει στο δάσος. Τα πουλιά είναι λυπημένα γιατί δεν μπορούν να βρουν καθαρές φωλιές, τα λουλούδια είναι αδύναμα γιατί το χώμα είναι γεμάτο σκουπίδια, και τα ψάρια είναι άρρωστα από το βρώμικο νερό."

Ο Λέων άκουσε προσεκτικά και η καρδιά του γέμισε θλίψη. "Παιδιά μου," είπε με απαλή φωνή, "καταλαβαίνω την ανησυχία σας. Το δάσος είναι λυπημένο επειδή δεν το φροντίζουμε όπως θα έπρεπε. Δεν σεβόμαστε τη φύση και τα πλάσματά της."

Τα μικρά ζωάκια κούνησαν τα κεφάλια τους καταφατικά. "Τι μπορούμε να κάνουμε, Μεγαλειότατε;" ρώτησε ο Γρηγόρης.

"Μπορούμε να κάνουμε πολλά!" αναφώνησε ο Λέων με ενθουσιασμό. "Μπορούμε να καθαρίσουμε το δάσος, να φυτέψουμε νέα δέντρα, να προστατεύσουμε τα ζώα και να μάθουμε σε όλους να σέβονται τη φύση. Αλλά το πιο σημαντικό, πρέπει να δείξουμε ενσυναίσθηση, να μπούμε στη θέση των άλλων και να καταλάβουμε πώς αισθάνονται."

Και έτσι ξεκίνησε η μεγάλη αποστολή! Ο Λέων, η Σοφία, ο Φίλιππος και ο Γρηγόρης οδήγησαν όλα τα ζώα του δάσους σε μια απίστευτη περιπέτεια. Οι πίθηκοι σκαρφάλωναν στα δέντρα και μάζευαν τα σκουπίδια με τις μακριές τους ουρές. Οι ελέφαντες ρουφούσαν το βρώμικο νερό από το ποτάμι και το αντικαθιστούσαν με καθαρό από τις κρυφές πηγές τους. Τα πουλιά μάζευαν σπόρους από μακρινά μέρη και τα φύτευαν στο χώμα. Και ο Γρηγόρης; Αυτός προσπαθούσε να φυτέψει ένα δέντρο ανάποδα, προκαλώντας γέλια σε όλο το δάσος!

Σιγά σιγά, το δάσος άρχισε να ανακτά τη μαγεία του. Τα πουλιά κελαηδούσαν ξανά χαρούμενα, τα λουλούδια άνθιζαν ζωηρά και τα ποτάμια κυλούσαν γρήγορα και καθαρά. Τα ζωάκια έπαιζαν ξανά ανέμελα, γεμάτα ευγνωμοσύνη για τον Λέοντα και τους φίλους του που έσωσαν το σπίτι τους.

Ο Λέων, η Σοφία, ο Φίλιππος και ο Γρηγόρης ήταν περήφανοι για το έργο τους. Είχαν μάθει ένα πολύτιμο μάθημα: ότι η ενσυναίσθηση και ο σεβασμός προς τη φύση είναι απαραίτητα για να ζούμε σε αρμονία με τον κόσμο γύρω μας. Και από τότε, το δάσος ήταν πάντα ένα μέρος γεμάτο χαρά, ομορφιά και αγάπη, χάρη στον Λέοντα τον βασιλιά και τα γενναία μικρά ζωάκια που τον βοήθησαν να ανακαλύψει το μυστικό της ευτυχίας.

Και εσύ, μικρέ μου φίλε, πώς μπορείς να δείξεις ενσυναίσθηση και να φροντίσεις τον κόσμο γύρω σου;