Το Πρώτο Ψυχοσάββατο: Τιμώντας τις Ψυχές με Κόλλυβο & Προσευχή
Το πρώτο Ψυχοσάββατο του έτους: Μάθετε για τη σημασία του, τα σύμβολα του κολλύβου, την ουράνια ωφέλεια για τις ψυχές και τη σπουδαιότητα της παράδοσης. Μνήμη, Αγάπη & Ελπίδα για τους Κεκοιμημένους!
ΔΙΆΦΟΡΕΣ ΟΜΙΛΊΕΣ
π. Ελευθέριος Χριστοδουλάκης
2/21/2025
Με την ευλογία του Κυρίου μας φτάσαμε στο Σάββατο (το πρώτο Ψυχοσάββατο) προ της Κυριακής των Απόκρεω. Μια ημέρα ξεχωριστής σημασίας για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, αφιερωμένη στη μνήμη των κεκοιμημένων αδελφών μας.
Είναι μια ημέρα που η αγάπη μας υπερβαίνει τα όρια του παρόντος και αγκαλιάζει τις ψυχές που αναπαύονται εν Κυρίω. Μια ευκαιρία να ενώσουμε τις προσευχές μας, προσφέροντας δέηση και ικεσία για την ανάπαυση των ψυχών τους.
Το Ψυχοσάββατο δεν είναι ημέρα θλίψης, αλλά ημέρα ελπίδας και προσδοκίας. Ελπίδας για την ανάσταση των νεκρών και προσδοκίας για τη συνάντηση μαζί τους στη Βασιλεία των Ουρανών. Η πίστη μας στην αιώνια ζωή και η αγάπη μας για τους κεκοιμημένους μας, μας δίνουν τη δύναμη να μετατρέψουμε τη θλίψη σε γλυκιά προσμονή.
Τιμώντας τη μνήμη τους, ας προσέλθουμε στους ιερούς ναούς με ταπεινότητα και κατάνυξη. Ας προσφέρουμε το κόλλυβο, ένα έθιμο βαθιά ριζωμένο στην παράδοσή μας, γεμάτο συμβολισμούς για την ψυχή και την ανάσταση. Το κόλλυβο, φτιαγμένο με απλά και ευλογημένα υλικά, γίνεται σύμβολο της κοινής μας ελπίδας και, όπως διδάσκουν οι Άγιοι Πατέρες, προσφέρει ουράνια ωφέλεια στις ψυχές των κεκοιμημένων. Η τήρηση αυτού του εθίμου, όπως και άλλων που αφορούν τα Ψυχοσάββατα, είναι και μια έμπρακτη απόδειξη της αγάπης μας για τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά μας. Είναι σημαντικό να τα κρατάμε ζωντανά, γιατί αποτελούν την πνευματική μας κληρονομιά, τον συνδετικό κρίκο με το παρελθόν και τους προγόνους μας.
Ας δούμε τι συμβολίζει το καθένα από τα υλικά που βάζουμε στο κόλλυβο:
Το σιτάρι: Το βασικότερο συστατικό, συμβολίζει το σώμα που θάπτεται στη γη και αναμένει την ανάσταση, όπως ο σπόρος του σιταριού "πεσών εις την γην, εάν μη αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν δε αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει." (Ιωάν. 12:24).
Η σταφίδα: Συμβολίζει τη γλυκύτητα της ζωής και την ηδονή του Παραδείσου, που ευχόμαστε να απολαύσουν οι κεκοιμημένοι.
Το ρόδι: Με τους πολλούς σπόρους του, συμβολίζει την αφθονία των αγαθών της Βασιλείας των Ουρανών και τη λαμπρότητα της ανάστασης, όπως αναφέρει και ο ψαλμωδός "δίκαιος ως φοίνιξ ανθήσει".
Η ζάχαρη: Συμβολίζει και αυτή τη γλυκύτητα της επουράνιας ζωής.
Τα καρύδια, αμύγδαλα και οι ξηροί καρποί γενικότερα: Συμβολίζουν την ευφορία και την πλούσια σοδειά των αρετών.
Ο μαϊντανός/άνηθος: (Σε κάποιες παραδόσεις) συμβολίζει την ανάπαυση "εν τόπω χλοερώ".
Το κουκουνάρι: (Σε κάποιες παραδόσεις) Συμβολίζει την αιωνιότητα.
Κανέλα και γαρύφαλλο: Τα αρώματα συμβολίζουν τις αρετές και τα πνευματικά χαρίσματα, την ευωδία που άφησαν πίσω τους οι κεκοιμημένοι.
Μέσα από την προσφορά του κολλύβου και τις προσευχές μας κατά την τέλεση του Μνημοσύνου, οι ψυχές των κεκοιμημένων λαμβάνουν, κατά την διδασκαλία των Πατέρων, ουράνια ωφέλεια. Η Εκκλησία μας πιστεύει ακράδαντα ότι οι προσευχές των ζώντων, η τέλεση της Θείας Λειτουργίας και τα μνημόσυνα, προσφέρουν ανακούφιση και ενίσχυση στις ψυχές που βρίσκονται στην πορεία προς την τελική κρίση. Η αγάπη και η μέριμνά μας γίνονται γέφυρα που ενώνει τον παρόντα κόσμο με τον μέλλοντα, προσφέροντας παρηγοριά και ελπίδα.
Διατηρώντας τα ήθη και τα έθιμα, όπως η προσφορά του κολλύβου, τιμούμε τους προγόνους μας, ενισχύουμε την πίστη μας και μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές τις πολύτιμες αξίες της Ορθοδοξίας μας. Τα έθιμα αυτά δεν είναι απλές τυπικές πράξεις, αλλά ζωντανές εκφράσεις της πίστης και της αγάπης μας.
Ας ανάψουμε και ένα κερί, φως Χριστού που φωτίζει τις ψυχές στον άλλο κόσμο. Ας προσευχηθούμε θερμά για την άφεση των αμαρτιών τους και την κατάταξή τους "εν χώρα ζώντων".
Ας θυμηθούμε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: "Ου θέλομεν δε υμάς αγνοείν, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα." (Α' Θεσ. 4:13). Δεν θέλουμε να αγνοείτε, αδελφοί, για εκείνους που έχουν κοιμηθεί, για να μη λυπάστε όπως οι άλλοι που δεν έχουν ελπίδα.
Ας κρατήσουμε, λοιπόν, ζωντανή την ελπίδα της Ανάστασης στις καρδιές μας, ας τιμήσουμε τις παραδόσεις μας και ας προσευχηθούμε με αγάπη για τους κεκοιμημένους μας, προσμένοντας τη χαρμόσυνη συνάντηση μαζί τους στην αιώνια ζωή.