Υπαπαντή του Κυρίου: Ένα Κάλεσμα για Ανανέωση της Πίστης μας

Κήρυγμα για την Υπαπαντή του Κυρίου

(Λουκάς 2:22-35)

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Σήμερα γιορτάζουμε την Υπαπαντή, μια σπουδαία γιορτή της χριστιανοσύνης μας. Σαράντα μέρες μετά τη γέννησή Του, ο Ιησούς, το θείο βρέφος, παρουσιάζεται στον ναό του Σολομώντα. Η Παναγία και ο Ιωσήφ, πιστοί στις παραδόσεις, φέρνουν τον Ιησού στον ναό για να τον αφιερώσουν στον Θεό.

Ας σταθούμε λίγο στην σημασία των αριθμών που συναντάμε στην ιστορία της Υπαπαντής. Ο αριθμός σαράντα (40), όπως είδαμε και με τη νηστεία του Χριστού στην έρημο, είναι ένας αριθμός με πνευματική βαρύτητα. Συμβολίζει μια περίοδο προετοιμασίας, δοκιμασίας, αλλά και ωρίμανσης. Ο Ιησούς, σαράντα ημέρες μετά τη γέννησή Του, οδηγείται στον ναό, έτοιμος να ξεκινήσει το σπουδαίο έργο Του για τη σωτηρία του κόσμου.

Στον ναό, ο Ιησούς συναντά τον γέροντα Συμεών και την προφήτισσα Άννα. Ο Συμεών, ένας δίκαιος γέροντας, είχε λάβει μια θεία υπόσχεση: δεν θα πεθάνει πριν αντικρίσει τον Μεσσία. Η στιγμή της συνάντησης φτάνει, και ο Συμεών αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Ιησού τον Σωτήρα. Η χαρά του είναι τόσο μεγάλη, που ψάλλει τον γνωστό ύμνο "Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ".

Η προφήτισσα Άννα, μια γυναίκα αφιερωμένη στον Θεό, βλέπει επίσης τον Ιησού και αναγνωρίζει τη σπουδαιότητά Του. Οι δύο αυτοί άνθρωποι, μέσα από την πίστη και την προσμονή τους, αξιώθηκαν να δουν τον Χριστό.

Εδώ τίθεται ένα ερώτημα για εμάς: Πόσο έτοιμοι είμαστε να "υπαντήσουμε" τον Θεό στη ζωή μας; Τον αναζητούμε με την ίδια λαχτάρα και προσμονή που τον περίμεναν ο Συμεών και η Άννα;

Αγαπητοί μου αδελφοί, η Υπαπαντή δεν είναι μόνο μια ιστορική ανάμνηση, αλλά και ένα κάλεσμα για τον καθένα μας. Ο Ιησούς έρχεται κοντά μας, όχι μόνο ως βρέφος στον ναό, αλλά και καθημερινά, μέσα από τις δοκιμασίες και τις χαρές της ζωής.

Πώς μπορούμε να τον "υπαντήσουμε";

• Μέσα από την προσευχή, τον διάλογο με τον Θεό.

• Με την μελέτη της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας.

• Με την συμμετοχή μας στα μυστήρια της Εκκλησίας.

• Μέσα από την αγάπη προς τον πλησίον μας, την αλληλεγγύη, την κατανόηση.

Ο καθένας μας καλείται να αναρωτηθεί:

Πού βρίσκεται ο Θεός στη ζωή μου; Τον έχω αφήσει να μπει στην καρδιά μου, ή Τον κρατώ μακριά;

Αγαπητοί μου, η Υπαπαντή του Κυρίου είναι μια γιορτή που μας καλεί να αναλογιστούμε τη σημασία της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας, αλλά και τη δική μας ανταπόκριση στην αγάπη Του. Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, ήρθε στον κόσμο για να μας σώσει από την αμαρτία και τον θάνατο, και μας καλεί να τον ακολουθήσουμε στο δρόμο της σωτηρίας.

Η αφιέρωση του Ιησού στον Θεό στον ναό είναι ένα παράδειγμα για όλους μας. Και εμείς, όπως η Παναγία και ο Ιωσήφ, καλούμαστε να αφιερώσουμε τη ζωή μας στον Θεό, ψυχή και σώματι. Αυτή η αφιέρωση δεν είναι μια στιγμιαία πράξη, αλλά μια συνεχής διαδικασία που ξεκινά από την παιδική μας ηλικία και συνεχίζεται μέχρι την αποχώρησή μας από αυτό τον κόσμο.

Η αφιέρωση στον Θεό σημαίνει να ζούμε σύμφωνα με το θέλημά Του, να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας, να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να συγχωρούμε, να βοηθάμε τους άλλους, να προσευχόμαστε, να μελετάμε την Αγία Γραφή και να συμμετέχουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας μας.

Είναι σημαντικό να ελέγχουμε συνεχώς τον εαυτό μας και να μην απομακρυνόμαστε από την αφιέρωση αυτή. Η ζωή μας είναι γεμάτη προκλήσεις και πειρασμούς που μπορούν να μας απομακρύνουν από τον Θεό. Γι' αυτό, πρέπει να είμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση και να ζητάμε τη βοήθεια του Θεού για να παραμείνουμε πιστοί στην αφιέρωσή μας.

Ας παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας αξιώσει να δούμε το φως του προσώπου του και να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημά του, αφιερωμένοι σε Αυτόν ψυχή και σώματι.

Στη σύγχρονη εποχή, η Υπαπαντή του Κυρίου μας καλεί να προβληματιστούμε για το πώς υποδεχόμαστε τον Θεό στη ζωή μας. Σε έναν κόσμο γεμάτο με υλισμό, αδιαφορία και αποξένωση, είναι εύκολο να χάσουμε την επαφή με τον Θεό και να ξεχάσουμε την πνευματική μας υπόσταση.

Η Υπαπαντή μας υπενθυμίζει ότι ο Θεός είναι πάντα κοντά μας και μας καλεί να τον αναζητήσουμε με πίστη και αγάπη, και να αφιερώσουμε τη ζωή μας σε Αυτόν. Μας καλεί να αφιερώσουμε χρόνο για προσευχή, μελέτη της Αγίας Γραφής και συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας μας.

Επίσης, η Υπαπαντή μας προτρέπει να δείξουμε την αγάπη μας προς τον Θεό και τον πλησίον μας με έργα αγάπης και φιλανθρωπίας. Ο Χριστιανός δεν είναι μόνο ένας πιστός, αλλά και ένας άνθρωπος που αγαπά και βοηθά τον συνάνθρωπό του.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και να ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού Χριστού, ο οποίος ήρθε στον κόσμο για να μας δείξει τον δρόμο της σωτηρίας και της αφιέρωσης.